this is the end....and the uncertainty principle....

Το τέλος αυτού του ιστολογίου ήρθε…δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσουμε εδώ….η «δράση» θα συνεχιστεί στον φυσικό μας χώρο…η τέχνη του βίου είναι μια ατέρμονη πορεία προς την αυτογνωσία και προς την βελτίωση του εαυτού μας…ένας καλύτερος άνθρωπος, μια υγιείς μονάδα μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία ενός καλύτερου κόσμου μιας πιο ανθρώπινης, ζεστής και ειλικρινής κοινωνίας, όπου θα κάνει την ζωή σε αυτό τον κόσμο πιο όμορφη, πιο μελωδική, ευτυχισμένη. Τα προβλήματα πολλά το ίδιο και οι δυσκολίες, όμως αυτός ο δρόμος θα μας οδηγήσει στο αποτέλεσμα που επιθυμούμε. Ο χώρος του internet είναι απλά ένα μέσο, όχι ο δρόμος, αυτό το μέσο το αφήνουμε διότι ο χρόνος δεν φτάνει…όσο και αν οι ταχύτητες του adsl και αν αυξάνονται , δεν αρκούν για να μας οδηγήσουν γρηγορότερα εκεί που ονειρευόμαστε…

Γνωρίσαμε, και αυτό ήταν το θετικό της πορείας μας εδώ, ανθρώπους όχι απλά αξιόλογους, αλλά σύγχρονους φιλοσόφους και μύστες στους οποίους ελπίζουμε να προσφέραμε και εμείς κάτι…σίγουρα όχι τόσα όσα μας πρόσφεραν αυτοί….ένα μεγάλο ευχαριστώ δεν είναι αρκετό, ούτε για αυτούς ούτε για όλους αυτούς που μας αγκάλιασαν με τα σχόλιά τους ή απλά με την επίσκεψή τους στο φτωχικό μας…

Δεν θα χαθούμε από αυτούς που ήδη γνωριστήκαμε, ευτυχώς ! Θα τα λέμε και θα ανταλλάσουμε σοφίες, σκέψεις, όνειρα , ελπίδες, ιδέες…έχουμε πολύ δρόμο αδέρφια….και κανείς δεν περισσεύει από αυτούς που ακόμα διατηρούν την αυθεντικότητα, την καθαρότητα στην καρδιά, τον κάματο από τις ατελείωτες σκέψεις και παιδέματα του μυαλού….

Το ιστολόγιο μέχρι νεωτέρας θα παραμείνει και δεν θα διαγραφτεί.

Αντίο.-