Γιατί δεν μιλάει κανείς ;
Το λέω και θα το ξανα-ξαναπώ ότι η κατάσταση είναι πέρα από τα όρια, μέρα με την ημέρα όλα καταστρέφονται και η βία της πολιτείας απέναντι σε εργαζόμενους, συνταξιούχους, νέους που μεταναστεύουν κατά κύματα για να γλιτώσουν από την ανεργία και την ασυδοσία της εργοδοσίας, έχει ξεπεράσει κάθε φαντασία. Το πιο απίστευτο από όλα είναι που κανείς δε μιλάει. Η επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης αναλώνεται στο να λέει ότι ήρθε η ώρα να ξαναανακαλύψουμε τις πραγματικές αξίες (ευπροσηγορία, αλτρουισμό, φιλαυτία, κ.λ.π.) μαστιγώνοντάς μας ταυτόχρονα για την καταναλωτική μανία που μας είχε πιάσει, και μας λένε πόσο καλό θα μας κάνουν τα όσπρια και η μεσογειακή διατροφή. Τα κανάλια έχουνε δώσει τα ρέστα τους (πρόσφατα έμαθα ότι έγινε μεγάλη διαδήλωση στο Μπουένος Άιρες υπέρ της χώρας μας, που κατέληξε στην Ελληνική πρεσβεία και εμείς δε πήραμε χαμπάρι τίποτα, έχουμε καταντήσει σαν την Αλβανία του Εμβέρ Χότζα). Πού στο διάολο είναι οι άνθρωποι του κινηματογράφου, του θεάτρου, οι μουσικοί, οι λογοτέχνες, οι εικαστικοί ; Μόνο όταν κόβονται οι επιδοτήσεις μιλάνε ; Οι συνδικαλιστές είναι σε απίστευτο σημείο πουλημένοι, η αριστερά επιστρέφει σε λίγο, και ο κόσμος από την πολλή γαργάρα βρίσκεται σε απίστευτη σύγχυση. Στους δημόσιους οργανισμούς όπου μαζεύονται για να πληρώσουν, φτάνει ένας να πει μια κουβέντα και όλοι βρίζουνε, γριές λένε ότι θα αρχίσουν να πετάνε πέτρες και ας τις πάνε μέσα, άλλοι λένε ότι θα τους βάλουνε φωτιά να τους κάψουν και η αγανάκτηση έχει ξεχειλίσει. Μας έρχονται τα μέτρα το ένα μετά το άλλο χωρίς να προλάβουμε να πάρουμε ανάσα.
Στον αέρα πλανάται ένα ερώτημα: πέστε μας λύση, δώστε μας λύση. Χωρίς πρόγραμμα δεν θα κάνουμε τίποτα κ.λ.π. Δεν είναι δυνατόν να μας εκβιάζουν ακόμα με το ή ο ένας ή ο άλλος, ή Καραμανλής ή Παπανδρέου ή τα τάνκς.
Αδέρφια εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μια κανονική κατάσταση, εδώ είμαστε στη θέση που ήταν οι Ινδοί όταν έπρεπε να διώξουν τους Άγγλους ή οι Νοτιοαφρικανοί να καθαρίσουν με το καθεστώς του απαρτχάιντ, και φυσικά έχουν φτιάξει τις δομές και τα πάντα με βάση τη δική τους διεφθαρμένη κατάσταση. Δεν χρειάζονται τώρα σχοινοτενείς αναλύσεις, τώρα χρειάζεται δράση.
Στον αέρα πλανάται ένα ερώτημα: πέστε μας λύση, δώστε μας λύση. Χωρίς πρόγραμμα δεν θα κάνουμε τίποτα κ.λ.π. Δεν είναι δυνατόν να μας εκβιάζουν ακόμα με το ή ο ένας ή ο άλλος, ή Καραμανλής ή Παπανδρέου ή τα τάνκς.
Αδέρφια εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μια κανονική κατάσταση, εδώ είμαστε στη θέση που ήταν οι Ινδοί όταν έπρεπε να διώξουν τους Άγγλους ή οι Νοτιοαφρικανοί να καθαρίσουν με το καθεστώς του απαρτχάιντ, και φυσικά έχουν φτιάξει τις δομές και τα πάντα με βάση τη δική τους διεφθαρμένη κατάσταση. Δεν χρειάζονται τώρα σχοινοτενείς αναλύσεις, τώρα χρειάζεται δράση.
"Όταν η αρκούδα είναι μπροστά σου για ίχνη μη ψάχνεις"
πηγή
Δράση τώρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήνα φτιάξουμε ένα κόμμα ρε παιδιά..
ακούγεται ανόητο ή περίεργο ίσως..
δέν σκέφτηκα ποτέ να μπώ στην πολιτική λόγω βρωμιάς του χώρου, αλλά ως πολίτες πρέπει να κάνουμε κάτι..
βέβαια, αν γίνει κάτι τέτοιο, ξέρω θα πέσουμε νεκροί σε χρόνο dt αλλά χρειάζονται θυσίες..
δέν πάει άλλο..
ο τόπος δέν θέλει τεχνοκράτες στην κεφαλή, χρειάζεται ανθρώπους χρεωμένους και εργαζόμενους, να ξέρουν πώς βγαίνει το ψωμί και να μην ζούνε σε γυάλα..
τα ψάρια είναι για ψήσιμο..
καλημέρα..
έτσι πες τα αγαπητέ σωστός
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι ο φίλος πιό πάνω ΣΩΣΤΑ ΤΑ ΛΕΕΙ
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα, φαίνεται, έχουμε για τον πάτο... μετά, όταν φτάσουμε στο μηδέν, ίσως ν' αρχίσουμε ν' ανεβαίνουμε... ίσως...
ΑπάντησηΔιαγραφήένωση ελλήνων πολιτών... http://www.e-e-p.gr
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό χρειαζόμαστε...
όχι κόμμα...!!!
Χαιρόμαστε που τουλάχιστον υπάρχουν άνθρωποι που νοιώθουν την σοβαρότητα της κατάστασης...φίλοι και αδέρφια θα την βρούμε την λύση...καθημερινή μάχη χρειάζεται..έως ότου γενικευτεί η ατομική επανάσταση...
ΑπάντησηΔιαγραφή